“De ideale burger verdeelt z’n tijd tussen huishoudelijke en openbare verplichtingen zonder een van beiden te verwaarlozen: Het zullen de steeds talrijker wordende wijkvergaderingen zijn die, in zich steeds vernieuwende commissies, door middel van argumenten en tegenargumenten in de confrontatie der opinies, waardoor de burgers de wetten zullen leren kennen, hen lief te hebben en hen naar de geest uit te voeren om hen tot richtsnoer van hun handelen te maken. In het bijzonder als we de onstuimigheid van een vurig karakter weet te matigen, geven we onze meningen niet meer als furies, maar als wijze mannen”. Elysée Loustalot – Frans journalist en redacteur
Er moet geëxperimenteerd worden met nieuwe manieren om de burgers invloed en inspraak te geven in het openbaar bestuur. David van Reybrouck komt bij zijn zoektocht naar mogelijkheden om meer democratie in te brengen uit bij het systeem van loting. Alhoewel dit een ideaal systeem is dat perfect beantwoord aan de vraag naar legitimiteit, lijkt het mij erg moeilijk te realiseren. Niet iedereen kan verplicht worden om politieke interesse te hebben en verantwoordelijkheid te nemen.
Het is belangrijk dat de burger vertrouwd geraakt met de politiek en de rechtsstaat.
Burgers moeten het recht hebben om punten op de agenda te plaatsen, in werkgroepen te zetelen over dingen die hen aanbelangen of op de agenda geplaatst zijn, om alle vergaderingen (behalve over veiligheid) bij te wonen, om deel te nemen aan werkgroepen (burgercomité’s) over een welbepaald onderwerp.
Daarom de creatie van de wakkere burger: dat is iedereen (inwoner en ouder dan 18 jaar) die zich bij de gemeente opgeeft als politiek vrijwilliger (mag niet beschikken over een partijkaart).
Wakkere Burgers of politieke vrijwilligers kunnen zetelen in het wijkcomité van hun wijk of in een burgercomité. In een meer uitgebreid systeem, waarover later meer, kunnen wakkere burgers door loting aangeduid worden om te zetelen in wel bepaalde comité’s op regionaal en federaal niveau.
Wijkcomités
Wijkcomités zijn niet verkozen burgers die zich willen inzetten voor hun wijk. Iedere wijk zou een wijkcomité moeten krijgen aangevuld met een aantal verantwoordelijkheden van de gemeente, uiteraard dingen die lokaal beslist kunnen en moeten worden.
Een wijkcomité moet de beschikking krijgen over een ruimte in de lokale lagere school. Mensen uit de wijk weten het beste wat er voor hen nodig is om het samenleven te optimaliseren: zij kennen de infrastructuur, de mobiliteitsproblemen in hun buurt, problemen met integratie en sociale cohesie. Het wijkcomité kan zich ook bezighouden met kinderopvang, huiswerkbegeleiding, studeer- en vergaderplek, wijk of buurtfeest. Dit is zeker een praktische oefening in democratie en participatie. De democratie moet van onder uit opgebouwd worden. Het wijkcomité is een goede leerschool. De Sansculotten deden het al een keertje.