Veel mensen maken zich terecht zorgen over onze democratie, waarin de burger niet langer beslist maar wel de partijen. Onze democratie is dus geëvolueerd naar een particratie met alle gevolgen ervan voor een democratisch beleid.
Het beleid is niet meer in het voordeel van de burger, maar voor het imago van de partij.
De politiek evolueert op dit moment tot een marketing- en social-mediacircus. Politici spreken enkel nog in oneliners. Ze beperken zich tot 140 tekens in hun maatschappijvisie. Het debat is niet meer aanwezig in het politieke halfrond en al zeker niet daarbuiten. Dit beperkt zich jammer genoeg niet tot politici, ook journalisten gaan dikwijls nogal kort door de bocht en gaan het debat uit de weg of beperken zich tot algemeenheden. Ook studenten gaan nauwelijks nog de straat op om te betogen tegen onrechtvaardigheid. Op de sociale media schelden we naar mekaar. Er is geen respect meer voor de medemens, maar al zeker niet voor politici die zich dikwijls gedragen alsof de burger er niet toe doet.
We moeten ook weg van het politiek correct zijn. Dat stopt elke discussie tussen landgenoten met verschillende ideeën over hoe een samenleving moet worden ingericht. Iedereen moet mee kunnen beslissen hoe onze maatschappij moet georganiseerd worden, ook diegenen waarmee we het oneens zijn.
Een vereenvoudiging van de structuren moet de burger dichter bij de politiek brengen. De politici moeten terug naar de burger. De politiek moet zo herstructureren dat de burger zich meer betrokken voelt bij de beslissingen van de politici. De burger moet zich echt vertegenwoordigd voelen door de door hen gekozen politici. Betrokkenheid bij beslissingen maakt dat mensen meer begrip zullen hebben en gelukkiger zijn.