Ik bevrijd mijn ouders van het gevoel dat ze bij mij gefaald hebben.
Mijn kinderen bevrijd ik van de behoefte om me trots te maken.
Mogen zij naar hartelust hun eigen weg gaan.
Mogen ze hun intuïtie volgen om hun dromen te verwezenlijken.
Mijn partner bevrijd ik van de verplichting om mij compleet te maken.
Ik mis niets, ik leer de hele tijd van iedereen.
Ik dank mijn grootouders en mijn voorouders die ter wereld zijn gekomen, zodat ik vandaag kan leven.
Ik verlos hen van mislukkingen en onafgemaakte verlangens uit het verleden, wetende, dat ze hun best deden, om hun levensomstandigheden zo goed mogelijk te dragen.
Ik eer mijn familie, houd van haar en accepteer haar als vrij van alle fouten. Ik toon mijn ziel voor haar ogen, daarom weten ze dat ik niets meer verberg of verschuldigd ben, naast trouw te zijn aan mezelf en aan mijn eigen bestaan, door de wijsheid van mijn hart te volgen.
Mijn levensplan vervul ik nu zonder verplichting aan mijn familie. Ik weet dat mijn vrede en geluk mijn eigen verantwoordelijkheid is. Ik geef de rol van redder op, ik hoef niet langer degene te zijn die aan de verwachtingen van anderen voldoet.
Door te leren door de liefde en alleen door de liefde, eer ik mijn essentie en zegen ik mijn essentie en mijn manier van uitdrukken, ook al word ik misschien niet begrepen.
Alleen ik begrijp mezelf omdat alleen ik mijn verhaal heb geleefd en beleefd. Omdat ik mezelf ken, ik weet wie ik ben, wat ik voel, wat ik doe en waarom ik het doe.
Ik eer mezelf, ik hou van mezelf en ik accepteer mezelf als vrij van schuld. Ik eer ook jou, ik hou van je en ik accepteer je als vrij van schuld. Ik eer de goddelijkheid in mij en in jou. We zijn vrij.
Geschreven in de 7e eeuw in centraal Mexico