“Als we eerst zouden vaststellen waar we ons exact bevinden en dan waarheen we ons bewegen, zouden we beter kunnen beslissen wat te doen en hoe het te doen.”
Abraham Lincoln (1809-1865), 16de president van Amerika
De corona-pandemie heeft de noodzaak duidelijk gemaakt om onze veronderstellingen en ons inzicht in vraag te stellen. We moeten veranderen wat duidelijk niet meer past bij onze tijd en de toekomst die we willen, in het licht van verschillende existentiële bedreigingen.
We moeten durven uit de rij te stappen, nieuwe wegen in te slaan. We moeten uit onze comfort-zone komen en alles in vraag durven stellen, niet om alles af te schaffen maar om te bepalen waar we naartoe willen met onze maatschappij. We moeten op zoek gaan naar een nieuwe economische en bestuurlijke visie over onze maatschappij, met als doel het geluk van de mensen, niet het bezit van de mensen. We moeten onze politici dwingen om keuzes te maken die het nieuwe gelaat van onze samenleving bepalen. We moeten zoeken naar evenwicht tussen de economie van de enkelen en het geluk van velen.
Geert Noels in ‘Gigantisme’ zegt: “Overheden hebben altijd al geworsteld met de keuze tussen nabijheid (decentralisatie) en efficiëntie (meer centralisatie). Naarmate het wegennet verbeterde en de transportmogelijkheden toenamen, zijn ze meer gaan centraliseren. Het gevolg is dat de kloof met de burger groter is geworden. Of het nu gaat om overheidsadministraties, ziekenhuizen of scholen, voor allemaal geldt hetzelfde: hoe groter de organisatie, hoe minder er plaats is voor empathie.”
‘Het is onzin dat de overheid zich moet gedragen als een onderneming, zoals je soms hoort. De overheid moet moreel wenselijk gedrag in de maatschappij bevorderen en faciliteren.’
Thomas Rau, architect, circulair denker en consultant
We moeten belangrijke keuzes maken:
° Willen we de kloof tussen ‘die van daarboven’ en ‘die van daarbeneden’ nog verder laten toenemen als gevolg van de neoliberale economie
° Blijven we blind voor bijna een miljard mensen die dank zij het mondiale rechtssysteem van de Wereldhandelsorganisatie zijn toegetreden tot het leger van de werkende armen. Zij verdienen te weinig om van te leven en teveel om van te sterven.
° Willen we verder meedoen aan de ‘ratrace’ naar meer van alles of willen we liever wat minder hebben maar gelukkiger zijn
° Laten we onze kop nog langer zot maken door reclamecampagnes die ons aanzetten om het geluk na te streven door meer te consumeren dan we nodig hebben
° Accepteren we nog langer dat onze natuur vernietigd wordt om de rijken rijker te maken ten koste van de natuur. Iedereen heeft recht op een gezonde omgeving.
° Laten we onze politici een verdere uitverkoop doen van onze sociale instellingen of moeten we beslissen om essentiële sectoren zoals de zorg vooral niet te privatiseren.
“Het gevaar van de hedendaagse vrijheid is dat wij, in beslag genomen door het voluit genieten van onze individuele ongebondenheid en de jacht op persoonlijke voordelen, ons recht om te delen in de politieke macht aan anderen overlaten. En de machthebbers zullen niet nalaten ons daarin aan te moedigen.”
Benjamin Constant, Zwitsers-Franse liberaal